Przekazanie darowizny wymaga sporządzenia umowy, a jej otrzymanie zgłoszenia w urzędzie skarbowym. Następnie obdarowany jest zobowiązany do opłacenia należnego podatku od wysokości zdobytej należności. Jak się go wylicza? Kto może uzyskać zwolnienie z podatku od darowizny? Gdzie i kiedy należy zgłosić otrzymaną darowiznę? Jak opłaca się podatek od darowizny i rozlicza ją w urzędzie?
Polskie prawo uznaje za darowiznę przekazanie drugiej osobie:
To, jak powinno wyglądać postępowanie dotyczące przekazania darowizny, zależy od tego, co darujemy drugiej osobie:
Wymaga sporządzenia umowy darowizny w formie aktu notarialnego. Obie strony, darczyńca i obdarowywany, muszą być obecne u notariusza. Jeśli nieruchomość posiada księgę wieczystą, trzeba dodatkowo dokonać do niej wpisu. Darowizny dokonanej notarialnie nie musimy zgłaszać do urzędu skarbowego, ponieważ zrobi to za nas notariusz.
Podobnie, jak w przypadku darowizny mieszkania, działki lub domu. Obdarowując kogoś samochodem, biżuterią, czy innymi wartościowymi przedmiotami, teoretycznie powinno się sporządzić akt notarialny. W praktyce jednak umowa darowizny sporządzona bez obecności notariusza będzie uznana za ważną w przypadku praktycznego spełnienia jej warunków (np. obiecany samochód został przekazany nowemu właścicielowi). Jeśli tak się stało, nawet niepotwierdzona notarialnie umowa, a nawet zawarta ustnie umowa będzie uznawana za ważną i obdarowany będzie musiał zgłosić darowiznę do urzędu skarbowego.
Jeśli darowizna pieniężna nie została sformalizowana jako umowa notarialna, to należy ją zgłosić do urzędu skarbowego. Taka darowizna dochodzi do skutku już w momencie przekazania pieniędzy lub przelewu na konto bankowe. Choć nie ma takiego obowiązku – lepiej potwierdzić ją na piśmie dla uniknięcia wątpliwości (np. w przypadku małżonków – sprecyzować, czy darowizna jest dokonywana do majątku wspólnego czy odrębnego – co może mieć istotne konsekwencje).
Darowizny są opodatkowane i należy się z nich rozliczać przed urzędem skarbowym. Wysokość podatku od uzyskanej rzeczy lub kwoty zależy od wartości darowizny i tego, jaki stopień pokrewieństwa łączy darczyńcę i obdarowanego.
Małżonkowie, rodzice, rodzeństwo, dzieci, dziadkowie, pradziadkowie, wnuki, prawnuki, pasierbowie, macochy i ojczymowie należą do grupy 0, wyodrębnianej z I grupy podatkowej. Mogą oni uzyskać całkowite zwolnienie z podatku, o ile dopełnią niezbędnych formalności. Jeśli nie wystąpią o zwolnienie z podatku, są rozliczani tak, jak pozostałe osoby należący do grupy I, czyli teściowie, synowe i zięciowie.
Wysokość podatku od darowizny w 2020 roku dla nabywcy z I grupy podatkowej wynosi:
Zstępni rodzeństwa (np. bratanek, siostrzenica), ciotki i wujkowie, zstępni i małżonkowie pasierbów, małżonkowie rodzeństwa i rodzeństwo małżonków (np. szwagier, bratowa), a nawet małżonkowie rodzeństwa małżonków (np. żona brata naszego męża) oraz małżonkowie innych zstępnych (np. żona wnuka) należą do grupy II.
Wysokość podatku od darowizny w 2020 roku dla nabywcy z II grupy podatkowej wynosi:
Osoby niespokrewnione (przyjaciele, znajomi, sąsiedzi itd.) należą do grupy III. Wysokość podatku od darowizny w 2020 roku dla jej członków wynosi:
Darowiznę do urzędu skarbowego zgłasza:
Obdarowany składa zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych, czyli druk SD-3 (lub SD-3/A, gdy małżonkowie składają zeznanie wspólne). Na złożenie go ma miesiąc od przyjęcia darowizny. Na tej podstawie urząd wylicza należny podatek.
Ukrycie darowizny przed skarbówką grozi wysokimi sankcjami pieniężnymi - w wysokości nawet 20% wartości uzyskanej darowizny.
Gdy obdarowanemu przysługuje zwolnienie z podatku, darowiznę zgłasza on za pomocą formularza SD-Z2. Jest to formularz zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych. Ma na to 6 miesięcy od przekazania ruchomości lub środków pieniężnych na konto bankowe (albo przekazem pocztowym). Przekazanie gotówki nie jest objęte zwolnieniem.
Jeśli umowa darowizny jest zawierana notarialnie, podatek opłaca się zaraz po jej zawarciu notariuszowi. Jest od tej pory zobowiązany przekazać pieniądze do urzędu skarbowego.
Kiedy umowa darowizny nie jest zawarta notarialnie, po przekazaniu formularza SD-3 urząd skarbowy wydaje decyzję, w której stwierdza wysokość podatku. Opłaty można dokonać bezpośrednio w kasie organu podatkowego lub na jego rachunek bankowy. Jest na to 14 dni (licząc od dnia doręczenia decyzji).