Cykl koniunkturalny to naturalne zjawisko w gospodarce, charakteryzujące się okresowymi zmianami w poziomie aktywności gospodarczej, przeplatającymi się fazami wzrostu i spadku. Cykle te, mimo krótkoterminowych wahań, zachodzą na tle długoterminowego trendu wzrostowego gospodarki. Fazy cyklu koniunkturalnego to ekspansja (wzrost), szczyt (maksymalny poziom aktywności gospodarczej), recesja (spadek) oraz dno (minimalna aktywność), po którym następuje ponownie faza ożywienia.
Do analizy koniunktury wykorzystuje się różnorodne wskaźniki, które pomagają zrozumieć obecną sytuację oraz prognozować przyszłe tendencje. Wśród nich znajdują się dynamika PKB, poziom zatrudnienia, zmiany cen, dane dotyczące handlu zagranicznego (eksportu i importu), indeksy giełdowe, wielkość nakładów inwestycyjnych, zapasy przedsiębiorstw, ich obroty i zyski, a także dochody i wydatki gospodarstw domowych. Analiza tych danych pozwala na ocenę, w której fazie cyklu koniunkturalnego znajduje się gospodarka, a tym samym na dostosowanie polityki gospodarczej i inwestycyjnej.
